voor andere weggebruikers was
uiterst doeltreffend gebleken.
Henk was er in volle vaart
met zijn Honda tegen op geknald.
Met in- en uitwendige kneuzingen
moest hij drie weken het bed houden.
Iedere twee dagen kwam Paul hem met
huiswerk overstelpen. Het was examenjaar.
"Immer mit der Ruhe, Paulus. Haal
liever uit de bibliotheek: Ik Jan Cremer."
"Het wordt vast een fraai lidteken,
zo lijkt het bijna een Schmiß."
De derde week hield Henk het niet
meer uit in bed en lag steeds
op de bank in de woonkamer.
Zijn moeder stopte een kussen
onder zijn hoofd omdat er al een
vettige plek op de leuning te zien was.
"Je zou zo'n kleedjes moeten hebben
zoals op tante Dewi's fauteuils.
Hoe heette zoiets? ... een antimassaker?"
Moeder proestte het uit en zei:
"Haakwerkjes tegen bloedbaden zeker?
Het is antimakassar, namelijk tegen
de Makassar haarolie uit Celebes.
De plaats heet ook Ujung Pandang en
ligt op het eiland Sulawesi." Ze had
als meisje voor de Indische familie
de Roy van Zuydewijn gewerkt.
